Demirtaş köyünden çıktım yola ,baktım ki uzun ve dik bir yokuş…Yıllar süren acı yorucu, sorun dolu bir yokuş … Düştüm kalktım tekrar düştüm ama yıkılmadım, her düştüğümde kendi kendime kalkmayı, her şeye rağmen gülümsemeyi ,kardeşçe paylaşmayı ,suçlamak yerine sorumluluk almayı, başarının bir sonuç değil bir süreç ve onurlu bir mevki olduğunu öğrendim. Mutsuzluğu mutluluğa çevirmeyi, çevremdekileri görmezden gelmeyip her zaman her koşulda biz demeyi, Her şeye rağmen olumlu bakmayı, koşulsuz sevmeyi ve üretmeyi keşfettim. Yıllar önce çıktığım hayat yokuşu öğretilerle dolu bir yokuş…